«اشهد ان محمدا رسول الله». بنابراين اى بى پدر پس از اين ديگر چه كارى باقى و كدام كار نيك جاودانه مىماند نه به خدا سوگند نيست مگر مدفون شدن.
اما كارهاى معاويه كه با عدالت ظاهرى منافات دارد از قبيل جامه ابريشم پوشيدن و در ظروف زرين و سيمين آب خوردن او چنان بود كه ابو الدرداء آن را منكر شمرد و او را از آن كار منع كرد و گفت: من از رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) شنيدم مىفرمود: «همانا كسى كه در ظرفهاى زرين و سيمين آب بياشامد در درون خود آتش دوزخ فرو- مىريزد».
معاويه گفت: اما من اشكالى در اين كار نمىبينم. ابو الدرداء گفت: اى واى چه كسى عذر مرا در مورد معاويه نمىپذيرد كه من از قول پيامبر او را خبر مىدهم و او از رأى خود به من خبر مىدهد ديگر هرگز با تو در يك سرزمين زندگى و سكونت نمىكنم.
محدثان و فقيهان، اين خبر را در كتابهاى خود در مورد احتجاج بر اينكه خبر واحد در شرع، ملاك عمل قرار مىگيرد آوردهاند. اين خبر نه تنها عدالت معاويه را خدشهدار مىكند كه عقيده او را هم مخدوش مىسازد، زيرا هر كس در مقابل خبرى كه از پيامبر (صلّى الله عليه وآله وسلّم) روايت مىشود بگويد: من در آنچه رسول خدا حرام كرده است اشكالى نمىبينم. داراى عقيده صحيح نيست.
همچنين از حالات ديگر او هم اين موضوع فهميده مىشود زيرا غنايم و اموال همگانى را براى خود مخصوص گردانيد و كسانى را كه حدى بر ايشان نبود حد زد و از كسانى كه اقامه حد بر آنها واجب بود آن را برداشت و در مورد كارهاى مردم و دين خدا به رأى و عقيده خود حكم كرد، و زياد را به خود ملحق ساخت و حال آنكه او اين سخن رسول خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) را مىدانست: «كه فرزند از آن بستر است و زناكار را