«اى ابن زبير آيا از گروهى كه پدرت را با ستم كشتند و هنوز از هنگامى كه عثمان را در عيد قربان كشته بودند سلاح بر زمين نگذاشته بودند آرزوى يارى دارى و حال آنكه چه خون پاك و پاكيزهيى را بر زمين ريختند».
ابن زبير در پاسخ گفت: اگر تركان و ديلميان در جنگ با بنى اميه با من همراهى كنند همراهى آنان را مىپذيرم و به كمك ايشان انتقام مىگيرم.
از سخنان آن حضرت (عليه السلام) در روزهاى جنگ صفين در اين خطبه كه امير المومنين على (عليه السلام) آن را در يكى از روزهاى جنگ صفين خطاب به ياران خود ايراد فرموده است و با عبارت «معاشر المسلمين، استشعروا الخشية و تجلببوا السكينة» (اى گروه مسلمانان بيم از خدا را جامه زيرين و شعار خود و آرامش را جامه رويين و دثار خود قرار دهيد) شروع مىشود، ابن ابى الحديد پس از شرح لغات و آوردن شواهد متعدد از اشعار و اينكه بر طبق بيشتر روايات، اين خطبه در روزى كه شامگاه آن «ليلة الهرير» اتفاق افتاده ايراد شده است بحث تاريخى زير را آورده است]:
نصر بن مزاحم مىگويد: پيش از آنكه دو گروه در صفين به جنگ بپردازند