از نامه آن حضرت است به قثم بن عباس كه عامل او در مكه بود در اين نامه كه چنين آغاز مىشود: «اما بعد، فاقم للناس الحجّ وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى»، «اما بعد، براى مردم حج را بر پا دار و ايام الله را به يادشان آور.» ابن ابى الحديد ضمن شرح مختصرى كه در مورد اين نامه داده، مطلبى را از اين نامه در مورد اجاره نگرفتن براى مسكن از حاجيان آورده است كه از لحاظ اجتماعى در خور دقت است.
او مىنويسد: امير المؤمنين (عليه السلام) با استناد به آيه «سَواءً الْعاكِفُ فِيهِ وَ الْبادِ» به قثم فرمان داده است به مردم مكه بگويد از حاجيان براى مسكن اجاره نگيرند و اصحاب ابو حنيفه هم به همين آيه در مورد حرام بودن فروش خانههاى مكه و اجاره گرفتن از حاجيان استناد كردهاند و مىگويند منظور از مسجد الحرام تمام مكه است، و حال آنكه شافعى را عقيده بر خلاف اين است و مىگويد: فروختن و اجاره دادن خانههاى مكه جايز است.
از نامه آن حضرت كه آن را پيش از خلافت خود به سلمان فارسى نوشته است در اين نامه كه چنين آغاز مىشود: «اما بعد، فانّما مثل الدنيا مثل الحية، ليّن مسّها قاتل سمها»، «اما بعد، جز اين نيست كه مثل دنيا مثل مار است، لمس كردن آن نرم و زهرش كشنده است.»، ابن ابى الحديد چنين آورده است: