صفحه‌ى 233
آن است در كفن او. و بهتر بلكه احوط اين است كه زكات را به ورثه ميت دهند تا ايشان از خود، ميت را كفن كنند هر گاه كفن كردن غير بر ميت ايشان، سخت باشد بر ايشان.
تكفين مُحرم مثل غير مُحرم است پس ضرر ندارد پوشانيدن سر و روى او را. پس پوشيدن سر و روى، مثل طيب نيست به ميت مُحرم.
و آن چند امر است
عمامه است از براى مردان. و كفايت مىكند مسمّاى آن به حسب طول و عرض. و بهتر آن است كه اين قدر باشد كه به پيچند دور سر ميت و دو طرف آن را از زير حنك او بياندازند بر سينهى او، طرف راست را به طرف چپ سينه و طرف چپ را به طرف راست سينه.
مقنعه است از براى زنان عوض عمامهى مردان و كفايت مىكند در آن نيز مسمّى.
لفّافه كه روى پستانهاى زن بگذارند و دو طرف آن را از پشت ببندند.
خرقه كه وسط ميت را به آن ببندند، خواه ميت مرد باشد يا زن.
خرقهى ديگرى كه آن را «ران پيچ» گويند. و بهتر اين است كه طول آن به قدر سه ذراع و نيم و عرض آن به قدر يك شبر يا بيشتر باشد و او را ببندند از تهيگاه او، پس او را محكم به پچيند بر رانهاى او تا به زانو برسد آن وقت سر آن خرقه را فرو كنند ما بين دو پا به جانب ايمن.
لفّافهى ديگر است بالاى لفّافهى واجبه، و بهتر اين است كه برد يمانى باشد بلكه مستحب است لفّافهى ثالثه خصوص در زن.
آن كه مقدارى پنبه يا نحو آن ما بين پاهاى او گذارد بر وجهى كه عورت او را به پوشاند و قدرى حنوط هم بر آن به پاشد و با خوف آن كه چيزى از دبر او بيرون آيد، قدرى پنبه داخل آن كنند. و هم چنين در قبل زن و اگر بترسند از خروج خونى از بينى او، قدرى پنبه نيز در سوراخ او داخل نمايند.