مدارك وجود داشته باشد يا نه ضررى به عموم فائده مزبور وارد نمىسازد. اين مدعا را مىتوان بدو دليل بيان نمود:
يكى اين كه معناى «لا ضرر و لا ضرار فى الاسلام» اينست كه در حقوق، و بطور عموم در فقه اسلامى، حكم ضررى وضع نشده و هر حكم كه اصل وجود يا كشش آن مستلزم ضرر و ضرار بوده باشد در اسلام منفى است. و به عبارت ديگر اين يك حكم كلى جهانى است كه در ايده اسلامى مقرر شده است كه احكام موضوعه در اسلام نبايستى به ضرر و ضرار منجر گردد حتى مىتوان گفت كه اگر مسلمانان ببينند كه دو گروه غير مسلمان در حال اضرار به هم ديگر هستند بايستى مسلمانان جلوگيرى نمايند و اين مطلب با قطع نظر از عموميت قانون «لا ضرر و لا ضرار» از مدارك ديگر نيز استفاده مىشود مانند آن روايتى كه علامه در كتاب تذكره از محمد بن قيس نقل مىكند كه از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم كه دو گروه از اهل باطل به پيكار برخاستهاند آيا مىتوانم به آنها سلاح جنگ بفروشم؟ حضرت فرمود وسائل جلوگيرى را بفروش مانند سپر، چكمه و مانند آنها. «1»
(1). مدرك مزبور.