نجاة العباد

سیدروح الله موسوی

نسخه متنی -صفحه : 394/ 141
نمايش فراداده

‌صفحه‌ى 144

است، هر چند از حيث عدد ركعات و اداء و قضاء و قصر و اتمام و جهر و اخفات مختلف باشند، و هم چنين صحيح است اقتدا كردن نماز آيات زلزله به نماز خسوف و كسوف.

مسأله 2 كمتر عددى كه نماز جماعت به آن منعقد مى‏شود در غير نماز جمعه و عيدين دو نفر است كه يكى مأموم و ديگرى امام باشد خواه مأموم مرد باشد يا زن و يا طفل مميز، بنا بر اقوى.

مسأله 3 لازم نيست امام قصد امامت و جماعت كند در غير نماز جمعه و عيدين و بعض فروض معاده بنا بر مشروعيت آن، بلكه بدون قصد امامت، نماز جماعت منعقد مى‏شود، بلى حصول ثواب جماعت براى امام متوقف است بر قصد امامت، امّا مأمون بايد قصد اقتداء بنمايد و الّا جماعت منعقد نمى‏شود اگر چه در افعال و اقوال متابعت امام را بنمايد.

مسأله 4 جايز نيست اقتداء كردن مأموم به دو نفر هر چند كه نماز آنها مقارن يكديگر باشد، و بايد پيشنماز را به اسم يا وصف يا اشاره ذهنيه يا خارجيه تعيين نمايد، مثل آن كه اقتداء كند به پيشنماز حاضر، اگر چه اسم و وصف او را نداند، بلى بايد عدالت او را بداند، پس كفايت نمى‏كند اقتدا كردن به يكى مردد بين دو نفر اگر چه قصدش آن باشد كه در بين نماز تعيين كند.

مسأله 5 اگر شك كند كه قصد اقتداء كرده يا نه، بنا گذارد كه اقتداء نكرده اگر چه بداند كه به قصد جماعت برخواسته بوده و بودن او به هيئت ايتمام كفايت نمى‏كند در اين كه اقتداء كرده است، بلكه لا بد است در بنا گذاشتن بر اقتدا، آن كه مشغول باشد به چيزى از كارهاى اقتدا كنندگان و لو مثل سكوتى كه مستحب است در جماعت.

مسأله 6 جايز نيست از براى منفرد عدول كردن به جماعت در وسط نماز، بنا بر احوط.