صفحه‌ى 151
روزه آن است كه انسان براى انجام فرمان پروردگار عالم از اذان صبح تا مغرب از چيزهايى كه روزه را باطل مىسازد خوددارى نمايد كه شرح آن بعداً گفته مىشود.
نيت
مسأله 1 لازم نيست انسان نيت روزه را از قلب خود بگذراند و يا مثلًا بگويد فردا را روزه مىگيرم، بلكه همين قدر كه با قصد قربت تصميم داشته باشد از چيزهايى كه روزه را باطل مىسازد از اذان صبح تا مغرب خوددارى نمايد كافى است.
مسأله 2 انسان مىتواند در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت كند، و بهتر آن است كه شب اول ماه هم نيت روزه همه ماه را بنمايد.
مسأله 3 در ماه رمضان نمىتوان روزه ديگرى را نيت كرد چه واجب باشد يا مستحب و چه بر او واجب باشد، مثل نذر و امثال آن و يا واجب نباشد مانند مسافر و امثال آن، و اگر چنانچه نمىدانست يا فراموش كرده بود كه ماه رمضان است و نيت غير ماه رمضان كرد و بعداً متوجه شد از ماه رمضان محسوب مىگردد.
مسأله 4 براى نيت روزه وقت معينى نمىباشد، بلكه ميزان در نيت آن است كه انسان با تصميم و عزمى كه براى روزه بايد داشته باشد روزه بگيرد،