نجاة العباد نسخه متنی

‌صفحه‌ى 150

اوست امامت كند، چه براى مثل خودش و چه براى كسى كه وضو و غسل تكليف اوست.

مسأله 6 اگر مأموم بداند نماز امام باطل است، نمى‏تواند به او اقتداء كند اگر چه امام به واسطه ندانستن يا غفلت معذور باشد.

مسأله 7 اگر مأموم بعد از نماز فهميد كه امام فاسق يا بى‏وضو يا بى‏غسل بوده نمازش صحيح است، بلكه جماعتش نيز صحيح است و احكام نماز جماعت را دارد.

مسأله 8 اگر امام و مأموم در مسائل نماز با هم اختلاف داشته باشند جائز است اقتداء اگر چه با هم در عمل متحد نباشند، به شرط آن كه مأموم نماز امام را صحيح بداند با خطاء در اجتهاد يا تقليدش، مثل آن كه امام جلسه استراحت را واجب نداند و به جا نياورد و مأموم واجب بداند و نماز امام را با عمل نكردنش صحيح بداند، بلى در جايى كه اختلاف راجع به قرائت باشد، اقتداء مشكل است، اگر چه نمازش را صحيح بداند با باطل بودن قرائتش.

مسأله 9 احتياط واجب آن است كه به شخصى كه جذام و برص دارد و كسى كه حد بر او جارى شده است اقتداء نكنند.