صفحه‌ى 161
مسأله 5 اگر آب دهان در فضاى دهان روزه دار جمع شود و آن را فرو برد اگر چه عمداً متذكر چيزى مانند ترشى شده باشد كه سبب جمع شدن آب دهان است روزه او صحيح است.
مسأله 6 آب بينى چنانچه به فضاى دهان نرسد و فرو رود اشكال ندارد. امّا چنانچه به فضاى دهان رسيد، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد.
مسأله 7 اگر مگس در گلوى روزه دار برود چنانچه ممكن باشد بايد آن را بيرون آورد و روزه او باطل نمىشود.
مسأله 1 چند چيز براى روزه دار مكروه است و از آن جمله است:
اول: دوا ريختن و سرمه كشيدن به چشم، در صورتى كه مزه آن به حلق نرسد، و چنانچه اكتحال با چيزهاى معطر و امثال آن صورت نگيرد كراهت ندارد. دوم: انجام دادن هر كارى كه مانند خون گرفتن و حمام رفتن باعث ضعف مىشود، انفيه كشيدن اگر نداند كه به حلق مىرسد و اگر به حلق برسد و فرو برد روزهاش باطل مىشود، بو كردن گياهان معطر، نشستن زن در آب، تر كردن لباس كه در بدن است. سوم: كشيدن دندان و هر كارى كه به واسطه آن از دهان خون بيايد، بىجهت آب يا چيزى در دهان كردن. هم چنين مكروه است انسان بدون قصد بيرون آمدن منى زن خود را ببوسد يا كارى كند كه شهوت خود را به حركت آورد.
مسأله 1 اگر انسان روزه دار در ماه رمضان عمداً قى كند، فقط بايد قضاى آن روز را بگيرد، ولى اگر كار ديگرى كه روزه را باطل مىكند عمداً انجام دهد، در صورتى كه مىدانسته آن چيز روزه را باطل مىكند، قضا و كفاره بر او واجب