مسأله 1 اماله كردن با چيز روان اگر چه از روى ناچارى و براى معالجه باشد روزه را باطل مىكند، ولى برداشتن شياف براى معالجه عيب ندارد و احتياط واجب آن است كه از آن چه موجب نشئه مىشود مثل ترياك، و آن چه به آن تغذى مىشود از اين مجرى، اجتناب كند.
9 قى كردن
مسأله 1 هر گاه روزه دار عمداً قى كند، اگر چه به واسطه مرض و مانند آن ناچار باشد، روزهاش باطل مىشود، ولى اگر سهواً يا بىاختيار قى كند اشكال ندارد.مسأله 2 اگر روزه دار بتواند از قى كردن خوددارى كند، چنانچه براى او ضرر و مشقت نداشته باشد بايد خوددارى نمايد.مسأله 3 اگر به وسيله آروغ زدن چيزى خارج شد و به فضاى دهان رسيد و سپس بدون اختيار برگشت، روزه او باطل نمىشود و چنانچه با اختيار خود بلعيد، روزه او باطل و قضا و كفاره هم بر او واجب مىشود.مسأله 4 شخص روزه دار چنانچه بداند اگر آروغ بزند چيزى از دهان او خارج مىشود كه مانند قى كردن است، نبايد آروغ بزند.