‌صفحه‌ى 187

مسأله 10 سيد نمى‏تواند از غير سيد زكات بگيرد، ولى اگر خمس و ساير وجوهات، كفايت مخارج او را نكند و از گرفتن زكات ناچار باشد، مى‏تواند از غير سيد زكات بگيرد، لكن احتياط واجب آن است كه به قدر ضرورت روزانه بگيرد.

مسأله 11 به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه مى‏شود زكات داد، مگر آن كه ادعا كند كه سيد است.

نيت زكات

‏

مسأله 1 انسان بايد زكات را به قصد قربت، يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد و در نيت معين كند كه آن چه را مى‏دهد، زكات مال است يا زكات فطره.

مسأله 2 اگر كسى را وكيل كند كه زكات او را بدهد، وكيل بايد مباشر نيت زكات شود در وقت اداء آن.

مسأله 3 اگر مالى را به عنوان زكات به شخص امينى داد كه به مستحق برساند، بايد شخص مالك خود مباشر نيت باشد، به اين معنى كه نيت كند آن چه را كه آن شخص به فقرا مى‏رساند زكات است.

مسأله 4 اگر مالك بدون نيت زكات را به فقير بدهد و پيش از آن كه آن مال از بين برود مالك نيت زكات كند، زكات حساب مى‏شود.

مسأله 5 كسى كه مى‏تواند زكات را به مستحق برساند اگر ندهد و به واسطه كوتاهى او از بين برود، بايد عوض آن را بدهد.

مسأله 6 اگر پيش از آن كه زكات بر او واجب شود چيزى بابت زكات به فقير بدهد زكات حساب نمى‏شود، و بعد از آن كه زكات بر او واجب شد، اگر چيزى را كه به فقير داده از بين نرفته باشد و آن فقير هم به فقر خود باقى باشد، مى‏تواند چيزى را كه به او داده زكات حساب كند.