نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6

مصحح: عزیزالله جوینی‏

جلد 1 -صفحه : 491/ 107
نمايش فراداده

منها فى ذكر النّحر و صفة الأضحيّة

و من تمام الأضحية استشراف أذنها، و سلامة عينها، فإذا سلمت الأذن و العين سلمت الأضحية و تمّت، و لو كانت عضباء القرن تجرّ رجلها إلى المنسك [بعضى از آن خطبه است‏] در ياد كردن شتر كشتن در مكّه و صفت قربانى و از تمامى قربانى برداشته بودن گوش [او بود]، و سلامت چشم او، پس چون سلامت باشد گوش و چشم، سلامت باشد قربانى و تمام باشد و اگر چه باشد شكسته سرو كه بكشد پاى خود را وا جاى ذبح كردن.