نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6

مصحح: عزیزالله جوینی‏

جلد 1 -صفحه : 491/ 111
نمايش فراداده

و متبوّئا أوطانه. (3) و لعمري لو كنّا نأتي ما أتيتم، ما قام للدّين عمود، و لا أخضرّ للإسلام عود. و ايم اللّه لتحتلبنّها دما، و لتتبعنّها ندما (4)

56- و من كلام له عليه السلام لأصحابه:

أما إنّه سيظهر عليكم بعدي رجل رحب البلعوم، مندحق البطن، و يأكل ما يجد، و يطلب ما لا يجد، فاقتلوه، و لن كه قرار گرفت مسلمانى [در حالى كه‏] اندازنده [بود] باطن گردن خود را [بر زمين‏]، و فرو آينده به جايگاه خود. (3) و به جان و زندگانى من اگر بودمى ما كه بكنيم ما آنچه كرديد شما، قايم نبودى براى دين ستونى، و سبز نگشتى براى اسلام چوبى، و سوگند مى‏خورم به خدا هر آينه بدوشيد آن را خونى، و پس روى [كنيد] آن را پشيمانى. (4) 56- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] مر اصحاب خود را بدان امر و شأن، زود بود كه ظاهر شود بر شما را پس از من مردى فراخ ره گذر طعام و، بزرگ شكم، بخورد آنچه بيابد، و طلب كند آنچه را نيابد، بكشيد او را- و