و أرعدت الأسماع لزبرة الدّاعي إلى فصل الخطاب، و مقايضة الجزاء، و نكال العقاب، و نوال الثّواب. (10) عباد مخلوقون اقتدارا، و مربوبون اقتسارا، و مقبوضون احتضارا، و مضمّنون أجداثا، و كائنون رفاتا، و مبعوثون أفرادا، و مدينون جزاء، و مميّزون حسابا. (11) قد أمهلوا في طلب المخرج، و هدوا سبيل المنهج، و عمّروا مهل المستعتب، و كشفت عنهم سدف الرّيب، و خلّوا لمضمار الجياد، و رويّة بلرزانند گوشها براى آواز ترس و زجر خواننده وا قطع مخاصمت ميان حق و، و معاوضه جزا، و فرا گرفتن عقوبت، و يافتن ثواب. (10) ايشان بندگان آفريدگانند به قدرت قادر، و پروردگانند به قهر، و بند كردگانند حاضر شدنى [براى مرگ]، و فراهم آوردگانند در گورها، و بودنىهااند استخوانها[ى] پوسيده و ريزيده، و بر انگيختگانند تنها، و پاداش ورندگانند مكافات، و جدا كنندگانند به حساب. (11) بدرستى كه مهلت دادند در جستن [جاى] بيرون آمدن، و راه نمودند راه روشن، و عمر دادند قدر مهلت رضا طلب كردن را، و وا بردند از ايشان تاريكىهاى شب و گمان را، و ترك كردند [ايشان را در] ميدان [دنيا چون] مدت [رياضت] اسبان نيك رو، و [براى] فكرت و انديشه جستن [كارهاى نيك]، و [از براى درنگى] نمودن طلب كننده آتش نجات در مدّت اجل و جاى