نفسه، و أحبّ أن تغيب زينتها عن عينه، لكيلا يتّخذ منها رياشا، أو يرجو فيها مقاما. بلّغ عن ربّه معذرا، و نصح لأمّته منذرا، و دعا إلى الجنّة مبشّرا. (26) نحن شجرة النّبوّة، و محطّ الرّسالة، و مختلف الملائكة، و معادن العلم، و ينابيع الحكم، ناصرنا و محبّنا ينتظر الرّحمة، و عدوّنا و مبغضنا ينتظر السّطوة و يروى اللّعنة. (27)

109- و من خطبة له عليه السلام

إنّ أفضل ما توسّل به المتوسّلون إلى اللّه سبحانه، الإيمان به و برسوله، و الجهاد في سبيله، فإنّه ذروة الإسلام، و كلمة نفس خود، و دوست داشت كه غايب و نا پيدا باشد زينت دنيا از چشم او، تا فرا نگيرد از آن جامه‏هاى نيكو و زينت، يا اميد دارد در او اقامت، برسانيد از پروردگار خود عذر گوينده، و نصيحت كرد مر امّت خود را بيم كننده، و بخواند وا بهشت بشارت دهنده. (26) ماييم درخت نبوّت و پيغمبرى، و جاى بنهادن رسالت، و آمد شد كردن فرشته‏ها، و معدن‏هاى علم و دانش، و چشمه‏هاء حكمت، يارى دهنده ما و دوست ما منتظر رحمت باشد، و دشمن ما و دشمن دارندگان ما منتظر باشند حمله را، و روايت كرده‏اند لعنت را. (27) 109- [و از خطبه‏هاى آن حضرت (عليه السلام) است‏] بدرستى كه فاضل‏ترين آنچه وسيله جويند به آن نزديكى جويندگان وا خداى تعالى: ايمان است به خدا و به رسول، و جهاد كردن در راه آن، بدرستى كه آن سر كوه اسلام است، و