ممّا نقص من الآخرة و زاد في الدّنيا: فكم من منقوص رابح و مزيد خاسر (13) إنّ الّذي أمرتم به أوسع من الّذي نهيتم عنه. و ما أحلّ لكم أكثر ممّا حرّم عليكم. فذروا ما قلّ لما كثر، و ما ضاق لما أتّسع. (14) قد تكفّل لكم بالرّزق و أمرتم بالعمل فلا يكون المضمون لكم طلبه أولى بكم من المفروض عليكم عمله، مع أنّه و اللّه لقد اعترض الشّكّ، و دخل اليقين، حتّى كأنّ الّذي ضمن لكم قد فرض عليكم، و كأنّ الّذي فرض عليكم قد وضع عنكم. (15) فبادروا العمل، و خافوا بغتة الأجل، فإنّه لا يرجى من رجعة العمر ما يرجى من رجعة الرّزق. (16) ما فات اليوم من الرّزق رجي غدا وفادته، در آخرت، بهتر باشد از آنچه نقصان شد از آخرت و زيادت شد در دنيا، پس چندا از نقصان شده[اى كه] سود [ك]ننده باشد، و زياده شده[اى] زيان كار (13) بدرستى كه آنك امر كردند شما را به آن، فراختر است از آنك نهى كردند شما را از آن، و آنچه حلال كردند شما را بيشتر است از آنچه حرام كردند بر شما، پس دست بداريد آنچه اندك است بر آنچه بسيار است، و آنچه تنگ است بر آنچه فراخ است. (14) بدرستى كه كفيل شدهاند براى شما به روزى، و امر كردند شما را به عمل، پس بايد كه نباشد [روزى] ضامن شده مر شما را طلب كردن او اولىتر باشد به شما از واجب شده بر شما عمل او، و آنك به حقّ خدا بدرستى كه در پيش آمد شك، و معيوب گردانيد[ند] يقين را، تا كه گوئى آنك ضامن شدند براى شما بدرستى كه واجب كردند بر شما، و گوئى آنك واجب كردند بر شما بدرستى كه بنها[دند] از شما. (15) پس پيشى گيريد عمل را، و بترسيد ناگاه رسيدن اجل را، بدرستى كه اميد ندارند از باز گرديدن عمر، آنچه اميد دارند از باز گرديدن روزى. (16) آنچه فوت شد امروز از