نهج البلاغه با ترجمه فارسی قرن 5 و 6

مصحح: عزیزالله جوینی‏

جلد 1 -صفحه : 491/ 318
نمايش فراداده

منهضه: اخرج عنّا أبعد اللّه نواك، ثمّ ابلغ جهدك، فلا أبقى اللّه عليك إن أبقيت

136- و من كلام له عليه السلام

لم تكن بيعتكم إيّاي فلتة، و ليس أمري و أمركم واحدا.

إنّي أريدكم للّه و أنتم تريدونني لأنفسكم.

أيّها النّاس، أعينوني على أنفسكم، و ايم اللّه لأنصفنّ المظلوم، و لأقودنّ الظّالم بخزامته، حتّى أورده منهل الحقّ و إن كان كارها. و نه برخيزد كسى كه تو بر دارنده او باشى، بيرون رو از ما دور گرداناد خدا سفر تو را پس برسان به غايت كوشش خود [را]، پس رحمت نكناد خدا بر تو اگر [بر من‏] رحمت كنى تو 136- [از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] نيست باشد بيعت شما مرا ناگاه، و نيست امر من و امر شما يكى، بدرستى كه من مى‏خواهم شما را براى خدا و شما مى‏خواهيد مرا براى نفع نفس خويش.

اى مردمان يارى دهيد مرا بر نفس‏هاى خويش، و سوگند مى‏خورم به خدا هر آينه داد دهم مظلوم را، و هر آينه بكشم ستمكار را به حلقه موى او، تا كه وارد آورم او را [به‏] آبشخور حق و اگر چه باشد [در] كراهت.