تخلّف عنّي ما شككت في الحقّ مذ أريته لم يوجس موسى خيفة على نفسه، أشفق من غلبة الجهّال و دول الضّلّال اليوم تواقفنا على سبيل الحقّ و الباطل. من وثق بماء لم يظمأ. (4)
لمّا قبض رسول اللّه صلّى الله عليه وآله و خاطبه العبّاس و ابو سفيان بن حرب في أن يبايعا له بالخلافة: أيّها النّاس، شقّوا أمواج الفتن بسفن النّجاة، و عرّجوا عن طريق المنافرة، وضعوا تيجان المفاخرة. أفلح من نهض بجناح، أو [است]. (3) دور باد تدبير مردى كه باز استاد از من شك نكردم در حق [از] آن وقت باز كه فرا نمودند آن [را]، نيافت موسى، عليه السّلام ترسى بر نفس خود [كه] ترسناكتر [باشد] از غلبه كردن جاهلان و دولتهاى، گمراها[ن]، امروز باستاديم ما بر راه حق و باطل، هر كه اعتقا[د] كند به آب تشنه نشود. (4) 5- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است] آن گاه كه فرا گرفتند [و قبض روح كردند] رسول خدا را- صلعم-، و خطاب كرد او را عباس و بو سفيان پسر حرب در آنك بيعت كنند او را به خلافت اى مردمان بشكافيد آشوبهاى فتنه را به كشتىهاى رستگارى، و بگرديد و بگردانيد از راه مفاخرت [به] حاكم شدن، و بنهيد [از سر] تاجهاى مفاخرت و بزرگى با يكديگر، برست و در