فكان من نفسه في شغل، و النّاس منه في راحة (34)
فأجمع رأي ملئكم على أن اختاروا رجلين، فأخذنا عليهما أن يجعجعا عند القرآن، و لا يجاوزاه، و تكون ألسنتهما معه و مشغول باشد به طاعت خود، و بگريد بر معصيت و گناه خود، پس باشد از نفس خود در شغلى، و مردمان از او در راحت [باشند] (34) 177- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است] [كه در باره حكميّت و اوصاف ابو موسى اشعرى و عمر و عاص فرموده است] پس اتّفاق كرد تدبير اشراف شما بر آنك اختيار كنند دو مرد [را]، پس فرا گرفتيم عهد بر ايشان كه تنگ فرا گيرند بر حكم قرآن و تجاوز نكنند از آن، و باشد زبانهاى ايشان وا قرآن و