قال السيد رضي اللّه عنه: و ابتداء هذا الكلام مرويّ عن رسول اللّه صلّى الله عليه وآله، و قد قفّاه عليه السلام بأبلغ كلام و تممه بأحسن تمام، من قوله: «و لا يجمعها غيرك» إلى آخر الفصل.

47- و من كلام له عليه السلام فى ذكر الكوفة:

كأنّي بك يا كوفة تمدّين مدّ الأديم العكاظيّ، تعركين بالنّوازل، و تركبين بالزّلازل. (1) و إنّي لأعلم أنّه ما أراد بك جبّار سوءا إلّا ابتلاه اللّه بشاغل، و رماه بقاتل (2) [گفت سيّد رضى، خدا از وى خشنود باد]: و ابتداء اين سخن روايت كرده است از رسول خدا- صلعم- و بدرستى كه پس روى كرد او (عليه السلام) به فصيح‏ترين سخن، و تمام گردانيد او [را] به خوبترين تمام از گفتار ا[و]: «و جمع نياورد آن را جز تو» وا آخر فصل.

47- [و از سخنان آن حضرت (عليه السلام) است‏] در ذكر كوفه گويى كه من فرا آينده‏ام به تو اى كوفه، كشيده‏اى تو همچو كشيدن اديم عكاظىّ- نام شهرى است- و گوشمال داده‏اى تو به حوادث، و مرتكب شده‏اى به زلزله‏ها. (1) و بدرستى كه من مى‏دانم كه نخواست به تو جبّارى بدى، جز آنكه مكروهى رساند خدا به [وى به سبب‏] كارى [كه‏] مشغول شونده [باشد]، و اندازد او را به [دست كسى كه وى را] كشنده باشد. (2)