نیازمندی های جامعه اسلامی

وانگهى زمانى كه فكر خود پسندانه شد، انسان ديگر دنبال كار نمى‏رود، و منتظر است كه كار دنبالش بيايد، يكى از خودپسندان مى‏گفت.. ما همانند كعبه‏ايم كه ديگران بايد زيارتمان كنند، اما ما بايد ثابت باشيم و كسى را زيارت نكنيم.

اين كاملاً برخلاف رفتار و كردار پيغمبر است. زيرا آن بزرگوار به همگان رسيدگى مى‏كرد، ائمه اطهار عليهم‏السلام نيمه‏هاى شب به زيارت مستمندان مى‏رفتند و در زير خيمه تاريك شب با سكوت و آرامش به آنان طورى كمك مى‏كردند كه حتى شناخته هم نمى‏شدند.

بدبختى مسلمانان از اينجاست كه خيلى‏ها خودپسندانه فكر مى‏كنند. و با همين فكر مى‏خواهند پيش بروند. چه خوب بود اگر مسلمانان از تاريخ پيغمبر و ائمه معصومين صلوات الله عليهم اجمعين اطلاع داشتند، و همانند آنان رفتار مى‏كردند. گاهى انسان بعد از60 سال مى‏فهمد كه تمام عمر در اشتباه بوده و به گفته آن شاعر دانشمند. (تا بدانجا رسيد دانش من، كه بدانم همى كه نادانم).

در كشكول مرحوم شيخ بهائى آمده كه: شخصى فرياد مى‏زد: (رحم‏الله من كف فكه و فك فكه) يعنى خداى رحمت كند كسى را كه دهانش را بسته و كف دستش را باز كند (كنايه از اين است كه انفاق كند) شخص ديگرى او را ديد و گفت: (اقلب وضع يدك على من شئت) يعنى گفته‏ات را معكوس كن و بر هركه مى‏خواهى دست بگذار.

به طور كلى خيليها خودشان را خوب و ديگران را بد مى‏پندارند، و معكوس اين بسيار كم يافت مى‏شود، در واقع يك انسان عاقل بايد خودش را بدتر از ديگران ببيند تا خودپسند نباشد، و پيوسته خودش را اصلاح كند. و ما در احوال هر انسانى كه دنيا را تا حدودى فهميد و جلو افتاد همين خصلت را مشاهده مى‏كنيم.

يكى از بزرگان مى‏گفت: هرگاه از زندگى خسته شوم مى‏روم به كتابخانه و يك كتاب تاريخى را مطالعه مى‏كنم. و مى‏بينم كه دنيا هميشه تكرار مكررات است و هيچ چيز جديدى در آن پديد نيامده، فقط گاهى برخى از متفكرين پيدا مى‏شدند و با كار فكرى و آرام جامعه را گامى به پيش مى‏برند. ما نكند نسخه مكرر خودپسندان باشيم (والعياذ بالله).