چو بسيار خوردن بود پيشه‏ات، سرانجام افتى برنج و بدرد ز بيمار بودن شوى روى زرد

نباشد بجز سيرى انديشه‏ات، ز بيمار بودن شوى روى زرد ز بيمار بودن شوى روى زرد

سخن گر چه باشد چو آب زلال، به لغزش قرين است بسيار گوى‏ مر او را بود آبرو، آب جوى‏

ز پر گفتن و ياوه خيزد ملال‏ مر او را بود آبرو، آب جوى‏ مر او را بود آبرو، آب جوى‏

مشو يار بد كار اى هوشمند كه بفروشدت او باندك بها كند بر تو در روز تنگى قفا

نخواهى گر افتادن اندر گزند كند بر تو در روز تنگى قفا كند بر تو در روز تنگى قفا