برخى پنداشتهاند كه يكى ديگر از اساتيدى فقهى او را مىتوان ابو اسحق ابراهيم بن احمد بن محمد طبرى دانست كه از فقهاى مالكى بوده است ليكن تراجم نگاران از او بعنوان معلم و استاد شريف رضى در تعليم قرآن نام بردهاند و بديهى است كه شريف، قرآن را در ايام كودكى آموخته است.
بنا بر اين ماجراى خانه بخشيدن استاد به شريف رضى و عدم پذيرش او و استدلال استاد كه من براى تو قرآن ياد دادهام و حقى عظيمتر از حق پدر بر تو دارم، نشان مىدهد كه اين امر در زمانى بوده كه شريف رضى مردى صاحب زن و فرزند بوده و دوران آموزش قرآن را پشت سر گذاشته بوده است و مجرد رفت و آمد شريف به خانه ابو اسحاق ابراهيم دليل آن نمىشود كه شريف از وى فقه مالكى آموخته باشد بنا بر اين ما به شاهدى روشن بر اين مدعا بر نخورديم.
دومين شاهد بر فقاهت شريف رضى تأليف اوست در زمينه فقه مقارن و تطبيقى بنام تعليق خلاف الفقهاء.
نجاشى مىنويسد: شريف رضى شاعر زبردستى بوده و داراى اثارى مختلف از جمله: تعليق خلاف الفقهاء است.
سيد مرتضى علم الهدى برادر شريف رضى كتابى در فقه دارد بنام مسائل الخلاف يا شرح مسائل الخلاف علامه طهرانى مىنويسد: شايد كتاب تعليق خلاف الفقهاء، حاشيهاى باشد از شريف رضى بر اين كتاب برادرش. و مرحوم شيخ حر عاملى در اجازه خويش به فاضل مشهدى مىنويسد: و اجازه دادم به او روايت كند از من كتاب نهج البلاغه، كتاب المجازات النبويه، مجاز القرآن، حقائق التنزيل، خصائص الائمه و كتاب خلاف الفقهاء و ديگر تأليفات سيد رضى محمد بن الحسين