یادنامه کنگره هزاره نهج البلاغه

محمد تقی جعفری؛ همکاران: حسن حسن زاده آملی، محمد تقی فلسفی، سید علی خامنه‏ای، عباسعلی عمید زنجانی، زین العابدین قربانی

نسخه متنی -صفحه : 332/ 55
نمايش فراداده

بسنده نكنيم بلكه در اطراف آن مسئله بحث مشروح‏ترى داشته باشيم و با اين كه محور بحث نهج البلاغه است از آيات قرآن و مباحث عقلى نيز به تناسب بهره خواهيم گرفت.

اولين بحثى كه به شكل سؤال مطرح است زمينه ظهور نبوتهاست نبوتها در چه موقعيت زمانى و ذهنى و اجتماعى بروز كرده است اين به ما كمك خواهد كرد كه پيام نبوتها را بهتر بشناسيم. در نهج البلاغه چند جا به سؤال ما پاسخ داده شده است.

1- در خطبه اول به دو مناسبت در اين زمينه بحث شده است الف: «و اصطفى سبحانه من ولده انبيا اخذ على الوحى ميثاقهم و على تبليغ الرساله امانتهم لما بدل اكثر خلقه عهد الله اليهم فجهلوا حقه، و اتخذوا الا نداد معه، و احتالتهم الشياطين عن معرفته، و اقتطعتهم عن عبادته فبعث فيهم رسله...» در اين عبارت چگونگى زمان ظهور پيامبران بيان شده است: «زمانى كه بيشترين آفريدگان خدا فرمان خدا را دگر گونه كردند و حق خدا را ندانسته و رقيبانى را با او پذيرفتند و شياطين، آنانرا از شناخت خدا باز داشته و از عبوديت او بر گردانده بودند، در چنين دورانى بود كه خدا پيامبرانش را در ميان مردم برانگيخت.»

زمينه ظهور پيامبران

در نهج البلاغه به قسمتهاى ديگرى مى‏توان دست يافت آنچه در اين فراز آمده به چند