صفحه ى 395
[اصطفاه ]: يعنى او را برگزيد.
[بسطة]: فضيلت در جسم و مال است.
245 [التابوت ]: تابوت صندوقى است كه مرده را در آن مى گذارند.
[سكينه ]: گرفته شده از سكون است و سكينه و سكن يكى و به معنى از ميان رفتن ترس است.
[فصل ]: به معنى جدا كردن، و «فصل بالجنود» يعنى آنان را به راه انداخت و از جاى خود دور كرد. و «فصل الصبىّ» يعنى او را از شير گرفت.
[يطعمه ]: در آب هم براى نوشيدن و چشيدن آن لفظ «طعم» به كار مى رود همچون خوراك و طعام.
[جاوزه ]: مأخوذ از جواز است كه به معنى گذشتن از چيزى است.
[فئة]: معنى گروهى از مردم است.
با وجود آنكه اين فصل- چنان كه از ظاهر آن برمى آيد- درباره موضوعات مختلف بحث مى كند، بايد گفت كه در آن حقيقت واحدى همه اين موضوعات را به يكديگر ارتباط مى دهد، و آن حقيقت از راه پرداختن به اين موضوعات به دست مى آيد، و اين روش و برنامه قرآن حكيم است. قرآن حقايق