تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 8 -صفحه : 483/ 304
نمايش فراداده

خود را در گورهاى ظلمات كفر و انكار قرار مى‏دهند، همچون شبى تيره كه امواج شهوت آن را آگنده و ابرهاى غفلت آن را پوشانده است، و هرگز راهى براى فهم حقيقت نمى‏يابند.

شرح آيات:خدا نور آسمانها و زمين است

[34] «وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ آياتٍ مُبَيِّناتٍ- به تحقيق براى شما آياتى روشنگر نازل كرديم ...»

آيات روشنگر آياتى است كه راه را به مردم نشان مى‏دهد و روشن مى‏سازد، و آنان را نزديك به حقايق قرار مى‏دهد، روش قرآن در فهماندن حقيقت همان روش ياد آورى و بر انگيختن خرد و عقل در جهت و به سوى آن است. پس حقايق وجود دارند و انسان نيز آنچه را براى كشف آنها لازمست در اختيار دارد، ولى نياز به كسى دارد كه او را بر آنها دلالت و بدانها راهنمايى كند و حقايق را به يادش آورد، و اين امر از طريق نشانه‏ها و آياتى صورتى مى‏گيرد همچون پند آموزيها و عبرتهاى تاريخى كه بدانها اشاره مى‏كنند.

«وَ مَثَلًا مِنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ- و داستانهايى از كسانى كه پيش از شما بودند ...»

تا شما از تجربه‏هاى ديگران پند آموزيد و عبرت گيريد و به شناخت و رهيابى خود بيفزاييد.

«وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ- و نيز اندرزهايى براى پرهيزگاران.»

كسانى كه از عقوبت خدا مى‏ترسند، اما كسى كه از عقوبت خدا نمى‏ترسد، از قرآن بهره‏اى نمى‏برد، چنين كسى مانند كور است كه از نور خورشيد بهره نمى‏جويد. همچنين است قرآن كه حاوى دانش و حكمت و اندرز است، و در آن آياتى است كه سنّتهاى خدا را بيان مى‏كند كه بشر را دانش افزايد، سپس مثالهايى از امّتهاى گذشته مى‏زند كه بشر را حكمت افزايد، سپس آن دانش و اين