تفسیر هدایت جلد 8

ناب مى‏گيرد و مى‏تاباند، و پيامبر اين چراغ را با شيشه سنّت و رفتار شريف محاط مى‏سازد تا تمام آن را در چارچوب اهل بيت پاكيزه خود- عليهم الصلاة و السّلام- قرار دهد كه بيش از هر چيز به چراغدانى پاكيزه مى‏مانند كه هم نور را حفظ مى‏كند و هم نورى بر نور مى‏افزايد.

براستى خانه‏هاى ايشان كه خداوند رخصت داده رفعت يابد، چراغدانى براى رسالت بود، زيرا همواره ذكر خدا را كه از دلهاى دوستداران خدا بر مى‏خاست در برداشت، و از سوختى فرخنده كه همان نماز و روزه و بيم و پرواى الهى است افروخته بود، و چنين خانه‏اى نمونه والا و برتر آن خاندان خجسته و بركت يافته است كه روند قرآنى در سوره نور صفات نمونه‏اى آن را بيان مى‏كند.

همچنين از اين آيه ضرورت قرار دادن نور ايمان را در چراغدان خانواده در مى‏يابيم، و اين امر براى تربيت جان بشرى و پرورش عوامل خير در آن است تا خيرات و بركاتش دو چندان شود، همچون درخت زيتونى كه نه شرقى است و نه غربى، پاكترين و پرورنده‏ترين پرتوهاى خورشيد رسالت را مى‏گيرد و جذب مى‏كند، همچنين از اين آيات در مى‏يابيم كه خانواده صاحب فضيلت و والا را دو ديوار استوار است:

ديوارى مادّى كه همان خانه‏اى است كه بر بيگانه حرام است حريم آن را بشكند، و ديوارى معنوى كه با ارزشهاى والا بالا مى‏آيد و رفعت مى‏يابد، و خانه‏اى كه خداوند رخصت داده است كه ارجمندش دارند و رفعت يابد همانا خانه‏اى است كه ذكر و تسبيح خدا آن را محصون و محفوظ مى‏دارد، و فرزندان آن خانه به كسب معاش حلال خود مى‏پردازند بى آن كه تلاش معاش آنان را از ياد پروردگارشان باز دارد. بدين سان خانواده از وظيفه انسان پاسدارى و نگهبانى مى‏كند، انسانى كه خداوند او را به عنوان چراغى براى زندگى آفريده است، از چهار جانب او- اعمّ از اراده و عقل و عواطف- نور مى‏تابد و پرتو مى‏افشاند، و اگر اين نور را رها كند و بى‏حفاظ گذارد كه بادهاى شهوت بر آن بوزند بيگمان خاموشش مى‏كنند يا دست كم از نورش مى‏كاهند، ولى ضمنا مردمى را مى‏يابى كه از اساس نورى ندارند، آنها