شرح آيات - تفسیر هدایت جلد 8

خداست كه از آن آگاه است و ديگرى جز او از آن لحظه آگاه نيست، اين حقيقت بر ما آشكار مى‏سازد كه واجب است اين خدايهاى دروغين و جعلى را كه انسان معتقد است شريك اويند، و ادامه قدرت و نيروى خداى واحد محسوب مى‏شوند از ديدگان خود بيفكنيم و در درون ضمير خود آنها را بشكنيم، تا خالصانه خدا را بپرستيم كه قيامت از آن اوست، گر چه مشركان نپسندند.

شرح آيات

[84] «قُلْ لِمَنِ الْأَرْضُ وَ مَنْ فِيها إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ- بگو: اگر مى‏دانيد، اين زمين و هر كه در آن است از آن كيست؟» اگر از علم خود استفاده كرده باشيد- و همين استفاده است كه ميزان سنجش جهل و علم است- پس خدا علم را به بيشتر مردم- و گر چه به اندازه‏اى محدود- عطا مى‏كند، امّا انسان تنها كى عالم مى‏شود؟ وقتى كه از علم خود بهره جويد و گرنه همان جاهل است. وقتى از آنها مى‏پرسى آفريدگار و مالك شما- و آنچه در اين آسمانها و زمين وجود دارد- كيست؟ و فرمانروايى عالى در دست كيست؟ پاسخشان اين است كه:

بيگمان خداوند است، آنجا كه خود فرمايد:

«إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَيْرُ الْفاصِلِينَ‏4»

- حكم تنها حكم خداست. حقيقت را بيان مى‏كند و او بهترين داوران است.»

و در برابر كسى كه صاحب قدرت اجرايى مطلق در عالم هستى پهناور است، انسان راهى جز تسليم و فروتنى ندارد.

[85] «سَيَقُولُونَ لِلَّهِ قُلْ أَ فَلا تَذَكَّرُونَ- خواهند گفت: از آن خدا، بگو:

آيا پند نمى‏گيريد.»

در اين صورت، پس چرا حجاب غفلت و بى‏خبرى شما را از اين پروردگار

40- الانعام/ 57.