[34] «وَ لَقَدْ أَنْزَلْنا إِلَيْكُمْ آياتٍ مُبَيِّناتٍ- به تحقيق براى شما آياتى روشنگر نازل كرديم ...»آيات روشنگر آياتى است كه راه را به مردم نشان مىدهد و روشن مىسازد، و آنان را نزديك به حقايق قرار مىدهد، روش قرآن در فهماندن حقيقت همان روش ياد آورى و بر انگيختن خرد و عقل در جهت و به سوى آن است. پس حقايق وجود دارند و انسان نيز آنچه را براى كشف آنها لازمست در اختيار دارد، ولى نياز به كسى دارد كه او را بر آنها دلالت و بدانها راهنمايى كند و حقايق را به يادش آورد، و اين امر از طريق نشانهها و آياتى صورتى مىگيرد همچون پند آموزيها و عبرتهاى تاريخى كه بدانها اشاره مىكنند.«وَ مَثَلًا مِنَ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ- و داستانهايى از كسانى كه پيش از شما بودند ...»تا شما از تجربههاى ديگران پند آموزيد و عبرت گيريد و به شناخت و رهيابى خود بيفزاييد.«وَ مَوْعِظَةً لِلْمُتَّقِينَ- و نيز اندرزهايى براى پرهيزگاران.»كسانى كه از عقوبت خدا مىترسند، اما كسى كه از عقوبت خدا نمىترسد، از قرآن بهرهاى نمىبرد، چنين كسى مانند كور است كه از نور خورشيد بهره نمىجويد. همچنين است قرآن كه حاوى دانش و حكمت و اندرز است، و در آن آياتى است كه سنّتهاى خدا را بيان مىكند كه بشر را دانش افزايد، سپس مثالهايى از امّتهاى گذشته مىزند كه بشر را حكمت افزايد، سپس آن دانش و اين
لطفا منتظر باشید ...
