بدين سان خداوند «بدن» را كه همان شتر است از شعائر خود قرار داد كه آن را از راهى دور به بيت الحرام مىرانند، چون دست و پاى آن را براى نحر كردن ببندند، مردم پيرامونش را مىگيرند، و از جمله آنان گرسنگانند، آن گاه نام خدا را بر آن مىخوانند و چون از پاى در افتد و نحر شود از گوشتش مىخورند و به فقير و نيازمند مىخورانند و خدا را شكر مىگزارند.اين گوشتهايى كه خورده مىشود و آن خونهايى كه بر زمين ريخته مىشود براى كيست؟ اينها براى مردم است، و فايده ذبح و نحر پرورش و رشد تقوى در نفوس است و هدف از رام ساختن چارپايان براى آدميان ياد آورى عظمت خداست به ايشان و اين كه به سبب هدايتى كه به آنان ارزانى داشته ذات متعال او را بزرگ دارند و به مردم نيكى و احسان كنند.به مناسبت گفت و گو از حرمتها و شعائر روند آيات حكم دفاع از آنها را بيان مىكند.خداى سبحان از كسانى كه ايمان آوردهاند دفاع و حمايت مىكند زيرا او خائنانى را كه بسيار و همواره خيانت مىورزند و نسبت به نعمتهاى خدا كفران و ناسپاسى مىورزند دوست نمىدارد. خائنان همان كسانند كه با مؤمنان مىجنگند و به عهد و ذمّه خود وفا نمىكنند. اما بر مؤمنان است كه با كافران بجنگند زيرا به مؤمنان ستم شده است در حالى كه آنان به خدا پشتگرمى داشته و توكل كردهاند و به يارى و مددكارى او اعتماد داشتهاند. مگر نه آن كه آنان را بناحق از خانههاى
لطفا منتظر باشید ...
