[54] «قُلْ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْهِ ما حُمِّلَ وَ عَلَيْكُمْ ما حُمِّلْتُمْ- بگو از خدا اطاعت كنيد و از پيامبر اطاعت كنيد. پس اگر رويگردان شويد بر پيامبر است آنچه بدو تكليف كردهاند و بر شماست آنچه به شما تكليف كردهاند ...»فرمانبردارى از پيامبر- و همچنين از فرماندهى شرعى پس از او- همانا طريق فرمانبردارى از خداى سبحان است، و فرمانبردارى از خدا بدون فرمانبردارى از پيامبر معنايى ندارد. آنان كه مىگويند تنها كتاب خدا براى ما بس است خطا مىكنند، زيرا آنها فرمانبردارى از فرماندهى رسالتى را كه خداوند بر آنان فرض و واجب ساخته تا برنامهها و راههاى دقيق و جزئى تغييرات گوناگون زندگى را براى آنان معين سازد، مردود مىشمارند.خداى تعالى نگفته است: بگو از خدا و پيامبر اطاعت كنيد، با آن كه اطاعت از پيامبر ادامه همان اطاعت از خداست، بلكه كلمه «أطيعوا فرمان بريد» را تكرار كرده تا بر اطاعت دوم مستقيما تأكيد كرده باشد و اين براى آن است كه فرمانبردارى دوّم بر بسيارى از مردم دشوار است.فرمانبردارى از خدا در مورد امورى است ثابت، امّا فرمانبردارى از پيامبر- كه همان فرمانبردارى از خداست- عبارت از پيروى از برنامه و راهى است عملى در قضاياى سياسى و شرعى و دگرگونيهاى زندگى عامّه، مانند حوادث تازهاى كه روى داده است.كسى كه اين حقيقت را نفهمد بيگمان در معرض سر پيچى و تمرّد نسبت به پيامبر و كسى است كه بعد از آن حضرت جانشين او شده است.«فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّما عَلَيْهِ ما حُمِّلَ- پس اگر رويگردان شويد، بر پيامبر است آنچه بدو تكليف كردهاند ...»و عبارت است از رساندن رسالت و گزاردن پيام.
لطفا منتظر باشید ...
