شرح آيات - تفسیر هدایت جلد 8

خطاى تمنّا و آرزوجويى را بيان مى‏كند، و اين كه حتى انبيا و پيامبران نيز اگر دستخوش تمنّا شوند شيطان مطالبى در همان آرزوهاى ايشان مى‏افكند با وجود آن كه پروردگار ما ايشان را با آيات حكمت آموزى كه افكنده‏هاى شيطان را نسخ و ابطال مى‏كند حفظ مى‏فرمايد و معصوم نگه مى‏دارد. آن افكنده‏هاى شيطان دستمايه فريبى است كه صاحبان دلهاى بيمار و مردم دل سخت به دنبال آن مى‏روند و اين به سبب ستم آنهاست كه آنها را از راه راست به مسافات بسيار بسيار دور گمراه مى‏سازد.

اما مؤمنان، براستى كه هدايت خدا دلهايشان را نورانى مى‏كند و از آرزوهاى شيطان پاك مى‏سازد، پس مى‏دانند كه بيگمان حق از پروردگارشان است و بدان ايمان مى‏آورند، و دلهايشان به حق متواضع مى‏شود و خود به فرمان خدا سر مى‏نهند و تسليم مى‏شوند، و خدا نيز آنان را به وسيله ايمانشان به راه مستقيم هدايت مى‏كند، در حالى كافران نعمت يقين را گم مى‏كنند و آنها را مى‏بينى كه همواره با وجود نشانه‏هاى صدق و صحت، همواره درباره آن در شكّ و ترديدند، تا با مرگ قيامت ناگهان فرا مى‏رسد، يا پروردگار آنها را به عذاب روز بى‏نظير بزرگ گرفتار مى‏سازد.

و روز قيامت، ملكوت و فرمانروايى بى‏چون و چراى خداوندى كه ميان آنها داورى مى‏كند جلوه‏گر مى‏شود، كسانى را كه ايمان آورده و كردار شايسته كرده‏اند گرامى مى‏دارد و به بهشتهاى پر نعمت مى‏فرستد، و كافران را كه آيات خدا را دروغ انگاشته‏اند به عذابى دردناك گرفتار مى‏سازد.

شرح آيات

[52] آيات اين درس ارجمند سه گونه موضعگيرى انسان را در برابر ذكر و ياد خداوند حكيم بررسى مى‏كند:

الف: موضع مبارزه و معاجزه (و تحريف معانى).

ب: موضع تمنّا و آرزوجويى.