در درس اوّل اين سوره كه حقايقى را درباره وحى بيان مىكند، پروردگارمان به ما يادآور مىشود كه آن كس كه اين فرقان را نازل كرده است خداست كه بركتهاى او گوناگون و افزون است، و هدف از اين فرقان كه آن را بر بنده و پيامبر خود، محمّد- صلّى الله عليه وآله- نازل كرده همان هشدار دادن به تمام مردم است.قرآن گفت و گو از كسى را كه فرقان را فرو فرستاده تفصيل مىدهد. آيا اهميّت شأن رسالت در اين نيست كه چه ذاتى آن را فرستاده است؟ او فرمانرواى مقتدر يگانه يكتاى بىشريكى است كه همه چيز را با سنجيدگى مقدّر كرده و آنچه را كه ما را به حقيقت اشياء دلالت مىكند فرو مىفرستد.در حالى كه گمراهانى كه با قرآن هدايت نمىشوند، شريكانى براى پروردگار خود مىآورند كه چيزى نمىآفرينند و حتى نمىتوانند زيانى را از خود دور يا سودى را براى خود كسب كنند، و اختيار مرگ و زندگى و رستاخيز را ندارند.شرك آوردن آنها به خدا بر آن مىداردشان كه بدين فرقان كفر آورند و بپندارند و ادّعا كنند كه اين كتاب جز دروغى از خود ساخته از جانب پيامبر با همكارى و يارى ديگران نيست. بدين سان به پيامبر ستم مىكنند، و اين چنين باطل مىگويند.
لطفا منتظر باشید ...
