[74] «وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً- و آنان كه مىگويند: اى پروردگار ما، از همسران و فرزندانمان دلهاى ما را شاد دار (و ديدگان ما را آرام بخش)، و ما را پيشواى پرهيزگاران گردان.»رابطه ميان خواستن همسران و فرزندان شايسته، و درخواست پيشوايى و رهبرى نزد بندگان رحمان، در آرزومندى آنان به ادامه يافتن رسالتشان در فرزندانشان و نيز در مردمى است كه پيرامون آنها هستند، تا رهبر پرهيزگاران شوند، و پرهيزگاران- به نوبه خود- پيشاهنگ اجتماع گردند. پس آنان آرزومندند كه رهبر پيشاهنگان شوند نه اين كه فقط پيشاهنگ باشند.و اين آيه كريم دلالت بر روحيه رقابتى بر خير دارد كه آنان از آن برخوردارند، پس در اجتماع رحمانى همه خود را ترقّى مىدهند تا در جولانگاه خير و كردار بهتر و برتر از ديگران باشند.در حديث امامان اهل بيت- عليهم السّلام- آمده است كه اين كلام ايشان را در نظر دارد و ايشان تأويل آنند. و در حديث شريف از امير مؤمنان على بن ابى طالب- عليه السّلام- آمده است كه:«به خدا سوگند از پروردگار خود درخواست نكردم كه فرزندانى با چهره شاداب و اندام و قامت زيبا به من عطا كند، بلكه از پروردگارم فرزندانى مطيع نسبت به خدا و بيمناك از او تقاضا كردم كه چون به فرزندى بنگرم كه مطيع خداست
لطفا منتظر باشید ...
