براى آن كه پيامبر طرف مقابل ما نباشد - تفسیر هدایت جلد 8

بسيارند كسانى كه از دوستانى بد پيروى مى‏كنند كه مردم را با دعوت به نافرمانيها از كتاب و ذكر خدا باز مى‏دارند، و پيداست كه مسئله دوستان بد آن است كه با قدرى خوش خدمتى انسان را از ياد خدا مشغول و سرگرم مى‏كنند، و از اين رو سزاوار است كه مؤمن از مجالس لهو و لغو و سرگرمى و بيهوده و جلسات وقت گذرانان دورى جويد و در باغهاى بهشت مأوى گيرد كه همانا مجالس دانشمندان و حلقه‏هاى قرآن و مدارس علم و جلسات كار و اقدام در راه خداست.

اين شيطان كه تو را به نافرمانى مى‏خواند در ساعت سختى تو را تنها وا مى‏نهد، و بدين عنوان كه از خداوند پروردگار جهانيان مى‏هراسد تو را وامى‏گذارد، و در حديث آمده است كه شيطان روز قيامت به روى پيروان خود آب دهان مى‏افكند.

«وَ كانَ الشَّيْطانُ لِلْإِنْسانِ خَذُولًا- و اين شيطان همواره آدمى را تنها مى‏گذارد.»

براى آن كه پيامبر طرف مقابل ما نباشد

[30] براى آن كه شفيع گرامى، طرف مقابل ما نباشد، و سرور و پيشواى ما كه مهربانترين مردم نسبت به بندگان خداست بر ضدّ ما گواهى ندهد، ناگزير بايد در گلزارهاى قرآن به سر بريم و آن را مونس تنهايى خود و حكمروا بر اجتماع، و داور هنگام مرافعه، و پيشواى طريق، و رهنما به هنگام پياپى آمدن فتنه‏ها و آزمونها قرار دهيم.

در حديث پشت در پشت از امام صادق- عليه السّلام- از پدرانش، از پيامبر- صلّى الله عليه وآله وسلّم- آمده است كه گفت:

«هر گاه فتنه‏ها همچون پيمودن شبى تيره بر شما مشتبه شد به قرآن متوسّل شويد، كه قرآن شفيعى است كه شفاعتش را بپذيرند و دشمن ستيزى است كه تصديقش كنند، و هر كس را كه آن را فراروى خود قرار دهد به بهشت رهبرى مى‏كند، و هر كس را كه آن را پشت سر خود نهد به دوزخ مى‏راند، و راهنمايى است