[101] «فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلا أَنْسابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ- چون در صور دميده شود، هيچ خويشاوندييى آن روز ميانشان نماند ...»وقتى روابط خويشاوندى گسست، پس كسى ديگرى را نمىشناسد، و همه كس فرياد مىزند: خودم، خودم، جز مؤمنان كه خداى تعالى گويد:«الْأَخِلَّاءُ يَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ إِلَّا الْمُتَّقِينَ «45»- در آن روز دوستان- غير از پرهيزگاران- دشمن يكديگرند.»«وَ لا يَتَساءَلُونَ- و هيچ از يكديگر نپرسند.»نسبتهاى خويش را نمىپرسند، از بيم شرايط و آن جايگاه، و نيز به سبب بىفايده بودن آن، زيرا در آن روز هر يك وضعى دارد كه او را از توجّه به وضع45- الزخرف/ 67.