[58] براى آن كه فضاى اجتماع پاكيزه شود، و احتشام و پاكدامنى در محيط خانوادگى باقى بماند، جايز نيست كه بندگان و كودكان آزاد باشند كه بدون اجازه حريم اتاقهاى خواب و آسايش را بشكنند و سر زده وارد آنها شوند.«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِيَسْتَأْذِنْكُمُ الَّذِينَ مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ- اى كسانى كه ايمان آوردهايد بايد كسانى كه در ملكيّت شما هستند رخصت بطلبند ...»يعنى غلامان و كنيزان.«وَ الَّذِينَ لَمْ يَبْلُغُوا الْحُلُمَ مِنْكُمْ- و كسانى كه هنوز به حدّ بلوغ نرسيدهاند ...»يعنى كودكان خانواده كه بر آنان واجب است در اوقاتى معيّن از صاحبان خانه اجازه ورود بگيرند و آن اوقات عبارتست از:«ثَلاثَ مَرَّاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضَعُونَ ثِيابَكُمْ مِنَ