[30] «ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ حُرُماتِ اللَّهِ فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ- همچنين هر كس دست از حرام بدارد، در نزد پروردگارش برايش بهتر است ...»زيرا نفع بزرگداشت حرمتهاى خدا و قوانين او به خود انسان بر مىگردد، زيرا خدا آنها را به حساب او مىگذارد و از بابت آن بدو پاداش خير مىدهد، خواه در دنيا با افزودن بركتها، يا در آخرت به وسيله بهشتها.«وَ أُحِلَّتْ لَكُمُ الْأَنْعامُ إِلَّا ما يُتْلى عَلَيْكُمْ- و چارپايان بر شما حلالند مگر آنهايى كه برايتان خوانده شده ...»در واقع خدا بسيارى از چارپايان را جز دستهاى اندك چون خفه شده و از بلندى به زير افتاده و از ضربه شاخ مرده و نيمخورده درنده را براى ما حلال كرده، و التزام و پايبند بودن نسبت بدانچه خدا حلال يا حرام كرده و روا يا ناروا شمرده است همان جوهر و ذات تقوا و مهمترين مصداقهاى آن است.