خانه‏هاى خدا - تفسیر هدایت جلد 8

پس خداوند است كه هر يك از بندگانش را كه بخواهد به نورى كه آن را مى‏فرستد راهنمايى مى‏كند، و آن نور پرتو وحى و نور محمّد (ص) و سنّت هدايت يافته او، و نور اهل بيت طاهرين او- عليهم السلام- است.

«وَ يَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثالَ لِلنَّاسِ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ عَلِيمٌ- و خدا براى مردم مثلها مى‏آورد، زيرا بر هر چيزى آگاه است.»

پس با دانش خود نور رسالت را به نور عقل افزود، و براى هيچ كس ممكن نيست كه بدون مشيّت و خواست او از اين نور بهره جويد، و اين امر ميسّر نخواهد شد مگر آن كه انسان عبوديّت و پرستش خود را خالصانه منحصر بدو كند.

و شايد اين كه خداى متعال گفت: «لنوره- به سوى نور خود» و نگفت:

«بنوره- به نور خود» براى اين است كه انسان را به وسيله نور رسالت خود به سوى نور رحمت خويش رهبرى مى‏كند.

خانه‏هاى خدا

[36] براستى، نور رسالت بايد در خانه والا و خانواده با فضيلت قرار گيرد تا افروختگى آن افزون شود، امّا خانه و خانواده‏اى كه انباشته از عقده‏هاى روانى و صفات پست باشد، نه تنها نور در آن افروختگى نمى‏يابد بلكه فرو مى‏نشيند و كاستى مى‏گيرد و به تيرگى منجر مى‏شود.

در آن خانه‏هاى والا نفوس پاكيزه رشد و نمو مى‏يابد، و خرد روشن نيرو مى‏گيرد، زيرا خانه‏هايى است كه ياد و نام خدا در آنها بسيار مى‏گذرد، و خداوند بدان خانه‏ها رخصت مى‏دهد كه به سوى آسمان وحى بلندا گيرند و رفعت يابند، و چنان خانه‏هايى محلّ عبادت و تسبيح در آغازها و پايانهاى روز است، به وسيله مردانى كه ياد و نام خدا را فراتر از هر ياد و نام و برتر از تجارتى نهاده‏اند كه آنها را از پروردگارشان باز نمى‏دارد، و مانع بر پاى داشتن نماز و دادن زكات از طرف آنان نمى‏شود.

«فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ- در خانه‏هايى است كه خدا رخصت داده