تفسیر هدایت

سیدمحمدتقی مدرسی

جلد 10 -صفحه : 391/ 271
نمايش فراداده

كدام حركت پايان زندگى او خواهد بود. شايد يك فكر منحرف يا يك كلمه زشت يا يك حركت بد پايان حيات او باشد و آن وقت هفتاد پاييز در آتش افتد. چنان كه رسول اكرم فرمايد. پس واجب است كه بر راه راست حق قدم بردارد و زبان و اعضايش همه از حق گويند و به حق كار كنند و در زبانش و دلش همه ذكر خدا باشد امام صادق (ع) فرمايد: شوربختى مؤمن وقتى است كه از اين سه خصلت محروم ماند: يكى غمخوارى ديگران در آنچه به دست مى‏آورد دوم، درباره خود به عدالت قضاوت كردن و سوم بسيار ياد خدا كردن.

بشر نمى‏داند كه انديشه شيطانى سبب نابودى او مى‏گردد. آيا شيطان خود به سبب يك انديشه باطل كه در ذهنش افتاد از مقام خود عزل نشد. او گفت: اگر خدا نيكو درباره من قضاوت كند، من شيخ و سرور ملائكه بوده‏ام و چون خدا او را به سجده در برابر آدم آزمود و او تكبر ورزيد از عالم فرشتگان اخراجش كرد.

حضرت امير (ع) در خطبه‏اى اين معنى را تأكيد مى‏كند، آن جا كه مى‏فرمايد:

«بندگان خدا از نافرمانى خدا بپرهيزيد. و پيش از رسيدن اجل به كار برخيزيد. آنچه را براى شما مى‏ماند بدانچه از دستتان مى‏رود بخريد. بار بربنديد كه پى در پى به رفتن آوازتان دهند. آماده مرگ باشيد كه مرگ بر شما سايه افكنده است.

چون مردمى باشيد كه بانگ بر آنان زدند و بيدار گشتند. دنيا را ناپايدار ديدند و از سر آن گذشتند و جهان فانى را هشتند چه خداى سبحان شما را به بازيچه نيافريده است و به خود وانگذاشته. ميان شما و بهشت و دوزخ جز تا رسيدن مرگ فاصله‏اى نيست». «20»

[42] سپس آيات بر ضرورت استمرار اتصال ميان بنده و پروردگارش تأكيد مى‏ورزد.

20- نهج البلاغه، خطبه 64، چاپ انتشارات انقلاب اسلامى.