اسلام با زينت مخالفت نمىكند، بلكه تحريم آن را ناپسند مىشمارد، خداى تعالى گفت: «قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِينَةَ اللَّهِ الَّتِي أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذِينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ «115»- بگو، چه كسى زينت خداى و خوراكهاى پاكيزه گوارايى را كه براى بندگانش پديد آورده حرام كرده است؟ بگو، اين چيزها در اين زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آوردهاند و در روز قيامت نيز خاصّ آنها باشد.» هم چنان كه آدمى را بدانها دعوت كرده است، خداى تعالى گفت: «يا بَنِي آدَمَ خُذُوا زِينَتَكُمْ عِنْدَ كُلِّ مَسْجِدٍ وَ كُلُوا وَ اشْرَبُوا11»
- اى فرزندان آدم! به هنگام هر عبادت زينت (و لباس) خود بپوشيد. و نيز بخوريد و بياشاميد.» آرى، اسلام اسراف و زيادهروى در آن را حرام دانسته، چنان كه در پايان همين آيه گويد: «وَ لا تُسْرِفُوا إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُسْرِفِينَ «117» ولى زيادهروى نكنيد كه خدا اسرافكاران را دوست ندارد.»، همان گونه كه باطل را حرام شمرده: «قُلْ إِنَّما حَرَّمَ رَبِّيَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْيَ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ أَنْ تُشْرِكُوا بِاللَّهِ ما لَمْ يُنَزِّلْ بِهِ سُلْطاناً وَ أَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ ما لا تَعْلَمُونَ «118»- بگو پروردگار من زشتكاريها را چه آشكار باشد و چه پنهان و نيز گناهان و افزونى جستن به ناحق را حرام كرده است، و نيز حرام است چيزى را شريك خدا سازيد كه هيچ دليلى بر وجود آن نازل نشده است يا درباره خدا چيزهايى بگوييد كه نمىدانيد.»
براستى، مطلوب همان حفظ توازن معقول بين امور تفنّنى و تكميلى و ديگرى امور اساسى و اصلى است، و شايسته است كه انسان امور ثانوى را در عمل مكمّل بخش ضرورى زندگى خود قرار دهد نه آنكه امور ثانوى را بجاى امور اصلى و بدل آن گيرد يا به حساب آن گذارد، از اصل بكاهد و به فرع افزايد. مشكل
115- الاعراف/ 32. 116- الاعراف/ 31. [.....] 117- همان سوره/ 31. 118- همان سوره/ 33.