از راه حلال فراهم آورند نه از حرام كه اين خود گونهاى از طهارت است. «22»
2- همسران، در مجمع البيان آمده است: و به قولى بعضى معنى آن اين است كه زنان همسر خود را از كفر و معصيت دور كن تا مؤمن شوند. «23» و شايد در اين گفته خداى تعالى درباره زنان: هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ- آنان لباسى براى شمايند» «24» اشارهاى به همين معنى بوده باشد، و در حقيقت خانواده شخص مخصوصا زن و همسر او، همچون لباس، مظهرى از شخصيت او محسوب مىشود.
3- و گفته شده است كه تن آدمى از مصداقهاى جامه است، به اين اعتبار كه جامه و ظرف روح است. و به قولى معناى آيه چنين است: و نفس خود را از گناهان پاك كن، كه در اين صورت جامه عبارت از نفس است، «25» و چون گويند طاهر الثياب پاكيزه جامه، مقصود از آن پاك بودن نفس از عيب است، و دنس الثياب پليد جامه يعنى كسى كه فعل و مذهب او خبيث و ناپاك است. «26»
شايد تكبير عنوان طهارت باطنى و وسيله آن باشد، و فرمان خدا به پاك كردن جامه پس از فرمان دادن او به تكبير، ما را به ضرورت وجود دو پاكى باطنى و ظاهرى در نزد آن كس كه داعيه رسالت دارد رهبرى مىكند، چه ديگران و مخصوصا كسانى كه از رسول دورى مىجويند، هيچ نقصى در رسالت مؤمن و اصول و حتى شخصيت ذاتى او پيدا نمىكنند، ولى شايد بتوانند نقصهايى در ظاهر (جامه) او بيابند و از اين طريق به ايراد گرفتن و طعنه زدن در شخصيت و شهرت رسالت او بپردازند.
وَ الرُّجْزَ فَاهْجُرْ- و از گناه دورى جوى.»
22- همان جا. 23- همان جا. 24- البقرة/ 187. 25- مجمع البيان، ج 10، ص 1385. 26- المنجد، ماده ثوب.