و در اخبار صحيحه وارد شده است كه سؤر آن را مىتوان خورد، و وضو به آن مىتوان ساخت، چون از اهل خانه است، و اجتناب از آن مشكلست، و از جمله سباع است، و سباع پاكند بنا بر اين گربه از جمله ما لا يؤكل مستثنى است.
(و قال الصّادق (صلوات الله عليه) انّي لا امتنع من طعام طعم منه السّنور و لا من شراب شرب منه)(1)
حضرت فرمودند كه من اجتناب نمىنمايم از طعامى كه گربه دهان به آن رسانيده باشد، و نه از آبى كه او خورده باشد از آن.
و در حديث صحيح از آن حضرت (صلوات الله عليه) وارد است كه در كتاب حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) مذكور است كه گربه از جمله سباع است و باكى نيست در سؤر او، و مرا از حق سبحانه تعالى شرم مىآيد كه نخورم طعامى را به سبب خوردن گربه از آن. و در حديث صحيحى ديگر وارد است كه حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) مىفرمودند كه از سؤر گربه وضو بسازيد البته زيرا كه او از اسباع است. و از اين اخبار، و غير اينها ظاهر مىشود كه مكروهست اجتناب از سؤر آن.
(و لا يجوز الوضوء بسؤر اليهوديّ و النّصرانيّ و ولد الزّنا و المشرك و كلّ من خالف الاسلام و اشدّ من ذلك سؤر النّاصب)(2)
و جايز نيست وضو ساختن از سؤر يهودى كه ملت حضرت موسى دارند، و نصرانى كه تابع حضرت عيسىاند، و ولد الزنا كه معلوم باشد كه از زناست، و مشرك كه نسبت دهد شريك را بحق سبحانه و تعالى، و هر كه بر خلاف دين مسلمانان باشد از ساير كفار، و بدتر از همه سؤر ناصبى است كه عداوت بيكى از ائمه معصومين (صلوات الله عليهم) داشته باشد.
و كلينى رضى اللَّه عنه روايت كرده است بسند قوى كه حضرت امام جعفر صادق صلوات اللَّه كراهت داشتند از سؤر ولد الزنا، و سؤر يهودى، و نصرانى، و مشرك، و هر كس كه بر خلاف دين اسلام باشد، و كراهتش از سؤر