را مكروه گويند اصطلاح جديد است.

و مؤيد عدم كراهت است در غير رو پاك حديث موثق كالصحيح از اسماعيل بن فضل كه گفت ديدم حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) را كه از براى نماز وضو ساختند و از دامن پيراهن روى خود را خشك كردند و مكرر فرمودند كه اى اسماعيل چنين كن. و در حديث كالصحيح از آن حضرت (صلوات الله عليه) منقولست كه باكى نيست كه روى خود را به جامه خشك كند بعد از وضوء هر گاه جامه پاكيزه باشد.

و در حديث صحيح از محمد بن مسلم منقولست كه سؤال كردم از آن حضرت (صلوات الله عليه) از پاك كردن آب وضو از منديل يعنى رو پاك پيش از آن كه خشك شود حضرت فرمودند كه باكى نيست، و اين جواب دلالت بر كراهت مى‏كند بخلاف دو حديث سابق كه دلالت بر عدم كراهت مى‏كند خصوصا هر گاه خوف ضرر باشد در هواهاى سرد و فعل آن حضرت را حمل بر اين مى‏كنيم يا بواسطه بيان جواز و اللَّه تعالى يعلم.

باكى نيست كه شخصى به يك وضو نمازهاى شب و روز را به جا آورد

(و لا بأس بان يصلّى الرّجل بوضوء واحد صلوات اللّيل و النّهار كلّها ما لم يحدث، و كذلك بتيمّم واحد ما لم يحدث او يصب ماء)(1)

و باكى نيست كه شخصى به يك وضو نمازهاى شب و روز را همه بكند تا حدثى از او صادر نشود، و هم چنين به يك تيمم نمازهاى شبانه رور را مى‏تواند كرد تا حدثى از او صادر نشود، يا به آب نرسد، و اين عبارت مضمون حديث صحيح زراره است كه از حضرت امام محمد باقر (صلوات الله عليه) روايت كرده است و در وضو خلافى نيست ميان مسلمانان، و در تيمم خلافى شده است كه خواهد آمد.

و ليكن آن قولى كه از براى هر نماز تيممى بايد ضعيف است و حق همين است كه حضرت فرموده‏اند. و احاديث بسيار بر اين مضمون از ائمه هدى‏