كراهت ندارد پس حمل لا ينبغى بر اطلاق مىبايد كرد يا بر حرمت طلاق و حال آن كه مكروه است و اللَّه تعالى يعلم.
(و قال الصّادق (صلوات الله عليه) نزل جبرئيل (عليه السلام) بالسّواك، و الحجامة، و الخلال)(1)
و بسند موثق كالصحيح از آن حضرت (صلوات الله عليه) منقولست كه جبرئيل مسواك و حجامت و خلال را از جهة حضرت سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آورد يعنى گفت كه حق سبحانه و تعالى مسواك را سنت تو كرده است هميشه خصوصا در اوقات خاصه، و حجامت را از جهة دفع زيادتى خون مقرر ساخته است، و بعد از طعام ميان دندانها را به چوب و امثال آن پاك ساختن را سنت گردانيد و ممكن است كه چوب مسواك و شيشه حجامت و چوب خلال را آورده باشد يا آلات را با حكم آنها آورده باشد. و اول أظهر است.
(و قال موسى بن جعفر (صلوات الله عليهما) اكل الاشنان يذيب الجسد و التّدلّك بالخزف يبلى الجسد و السّواك فى الخلاء يورث البخر)(2)
و بسند قوى از آن حضرت (صلوات الله عليه) منقول است كه خوردن اشنان مىگدازد بدن را، و چرك كردن بدن به سفال بدن را كهنه مىكند و از طراوت مىاندازد يا پوست بدن سست مىشود و ضرر است، و مسواك كردن در ادب خانه گند دهن مىآرد.
اما خوردن اشنان ظاهرا چنان بوده است كه بعد از طعام اندرون دهان را به اشنان مىشستهاند و بسيار بوده است كه فرو مىبردهاند از آن نهى واقع شده است چنانكه در حديث كالصحيح از حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) منقول است كه حضرت فرمودند كه بيرون دهان را از اشنان بشوييد كه چربى مىماند و بد بو مىشود، اندرون دهان بد بو نمىشود.
و در حديث قوى از حضرت امام رضا (صلوات الله عليه) منقول است كه