است در كتب متفرقه ذكر كردهام و إن شاء اللَّه تعالى مجتمعا نيز ذكر خواهيم نمود و در اين كتاب اشاره بان مىشود.
ديگر حق سبحانه و تعالى فرموده است كه يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ كُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ (1) يعنى اى گروهى كه ايمان آوردهايد به خدا و رسول از اللَّه تعالى بترسيد، و با صادقان باشيد يعنى دست از متابعت ايشان مداريد، و رتبه صدق در افعال و اقوال و اطوار رتبه مقربان درگاه الهى است چنانكه كتانى در آن كتابى تصنيف نموده است و آن چه او ذكر كرده است و غير او محال است وجود آن در غير ائمه معصومين و احاديث مستفيضه وارد شده است كه مراد از صادقان ائمه معصومينند كه حافظان شريعت سيّد المرسليناند، و اخبار وجوب متابعت ايشان نيز متواتر است.
ديگر حق سبحانه و تعالى فرموده است كه إِنَّما وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ (2) يعنى نيست ولى شما و صاحب و واجب الاطاعه شما مگر حق سبحانه و تعالى و رسولش سيد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و مگر كسانى كه به پاى مىدارند نماز را و زكاة مىدهند در حالت ركوع و به اتفاق مفسّران شيعه و سنّى اين آيه در شأن حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) نازل شده است، و اخبار متواتره از خاصّه و عامّه وارد شده است كه اين آيه در شأن امامت آن حضرت نازل شده است، و ذكر آن اخبار سبب طول مىشود، و مجملش آنست كه سائلى سؤال نمود از صحابه و حضرت امير المؤمنين (صلوات الله عليه) در نماز بود، و اشاره به سايل نمود به انگشترى خود سائل آمد و انگشترى را از دست حضرت بيرون آورد، و اين آيه نازل شد، و صاحب كشاف و ساير مفسّران عامه ذكر نمودهاند كه ايراد آن
(1).آيه: 119- التوبة (2). آيه: 55- المائدة.