لوامع صاحبقرانی جلد 1

بلفظ جمع بواسطه تعظيم است، و بواسطه آن كه ديگران نيز در اين فعل متابعت آن حضرت نمايند.

و در احاديث ائمه هدى (صلوات الله عليهم) مزبور است كه سائل از ملائكه بود، و بر هر يك از ائمه معصومين نازل شد و سؤال كرد در حالت ركوع ايشان در حالت ركوع تصدق نمودند.

و ابن مغازلى شافعى اين خبر را از عبد اللَّه عباس و ابو ذر غفارى روايت كرده است كه حضرت سيّد المرسلين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) از حق سبحانه و تعالى استدعا نمود كه خداوندا حضرت موسى از تو طلب نمود خليفه و وزيرى هارون را خليفه و وزير او گردانيدى، من نيز از تو مى‏طلبم كه على بن ابى طالب را خليفه و وزير من گردانى حضرت تمام نكرده بود دعا را كه جبرئيل آمد و اين آيه را آورد.

و مؤيّد اين است خبر متواتر نزد عامه و حتى در صحاح سته هر يك، و نزد خاصّه كه حضرت سيّد المرسلين به امير المؤمنين (صلوات الله عليهما) فرمودند كه يا على تو از من به منزله هارونى از موسى، الّا آن كه بعد از من پيغمبرى نخواهد بود و اگر مى‏بود هر آينه تو خواهى بود، جميع رتبه هارونى را از جهة آن حضرت مقرر ساختند بغير از رتبه نبوت و عمده رتبه او خلافت حضرت موسى بود و نسائى در صحيح خود كه از صحاح ستّه است خبر خاتم و نزول آيه را از عبد اللَّه بن سلام روايت نموده است و بطرق متكثره از حضرت امير المؤمنين (صلّى الله عليه وآله وسلّم) و عبد اللَّه عباس و غيرهما روايت نموده‏اند.

و ثعلبى از سدى و عتبه و غالب بن عبد اللَّه روايت نموده است كه اين آيه در شأن امير المؤمنين (صلوات الله عليه) نازل شد بعد از تصدق به خاتم و نزد شيعه اشهر من الشمس است سندا و دلالة و آيات و اخبار در اين باب زياده از حد حصر است، و غرض مجرّد اشاره بود به آن.