حتّى تسمع الصّوت او تجد الرّيح ثمّ قال انّ ابليس يجلس بين أليتي الرّجل فيحدث ليشكّكه)(1)
و بسند صحيح روايت كرده است عبد الرحمن كه عرض نمودم به خدمت حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) كه من در شكم خود بادى مىيابم كه گمان مىكنم كه درآمد حضرت (صلوات الله عليه) فرمودند كه بر تو وضو واجب نيست تا صدا نشنوى، يا بوى بد نشنوى، بعد از آن حضرت فرمودند كه شيطان ميان نشستنگاه آدمى مىنشيند و بادى رها مىدهد كه آدمى را به شك اندازد.
و همين مضمون در حديث صحيح معاوية بن عمار و در حديث صحيح زراره از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) منقولست و عامه نيز در صحاح خود ذكر كردهاند و ظاهرا مراد از باد شيطان وسواس شيطانست به سبب توهماتى كه غالبا از فساد معده بهم مىرسد.
و جمعى را اعتقاد آنست كه تا باد صدا يا بو نداشته باشد ناقض نيست و خالى از قوت نيست خصوصا نسبت به وسواسيان و اولى آنست كه متوجه آن نشوند هر چند گمان ايشان اين باشد كه باد بيرون آمده است، و اگر وسواس نداشته باشد و يقين داند كه باد بيرون آمد اما صدا و بو نداشته باشد اگر در اثناى نماز باشد نماز را قطع نكند و چون تمام كند احوط وضو و اعاده است.
(و سأل زرارة ابا جعفر (صلوات الله عليه) عن الرّجل يقلّم اظافيره، و يجزّ شاربه، و ياخذ من شعر لحيته و رأسه هل ينقض ذلك الوضوء؟
فقال يا زرارة كلّ هذا سنّة و الوضوء فريضة و ليس شىء من السّنّة ينقض الفريضة و انّ ذلك ليزيده تطهيرا)(2)
و بسند صحيح از زراره منقولست كه سؤال كرد از حضرت امام محمد باقر (صلوات الله عليه) از شخصى كه ناخنهاى خود را بگيرد، و شارب خود را بگيرد، و از موى سر و ريش بگيرد آيا اينها وضو را مىشكند؟ پس حضرت فرمودند كه اى زراره اينها سنتىاند كه