لوامع صاحبقرانی جلد 1

و در روايتى كالصحيح منقول است كه اگر در اثناى نماز كرم از كسى بيفتد حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) مى‏فرمايد كه نماز را تمام كند و وضوى او صحيح است اگر چه روايات عامه كافى است كه حضرت فرموده است كه غير از بول و غايط و باد و خواب هيچ چيز ناقض نيست.

(و كلّما خرج من الطرفين من دم و قيح و مذى و وذى- (1) و غير ذلك فلا وضوء فيه و لا استنجاء ما لم يخرج بول، او غايط، او ريح، او منىّ)(1)

و هر چه بيرون آيد از مخرج بول و غايط خواه خون باشد بشرطى كه خونى نباشد كه فضله باشد مثل اسهال دموى كه آن غايط است و ناقض، و هم چنين چرك يا مذى كه آب تنگى است كه بعد از نعوظ مى‏آيد، و هم چنين وذى كه عقيب بول آبى غليظ سفيد مى‏آيد و غير اينها نه وضو واجبست در آن و نه استنجا ما دام كه بول و غايط و باد و منى بيرون نيايد.

اما خون و چرك پس احاديث بسيار در آن وارد شده است و بعضى گذشت و اما مذى پس احاديث صحيحه و كالصحيحه بسيار در آن وارد شده است كه ناقض وضو نيست و پاك است مثل آب بينى و ازاله آن از جامه نمى‏بايد كرد و وضو را اعاده نمى‏بايد كرد.

و احاديث صحيحه در وضو و ازاله آن از جامه وارد شده است و محمولست بر تقيه يا استحباب و اولى وضو است و ازاله بر سبيل استحباب احتياطا و اما وذى و آن نيز مثل مذى است در تعارض اخبار و اولى وضو است و اظهر عدم وجوبست با طهارت.

(و قال عبد الرّحمن بن ابى عبد اللَّه للصّادق (صلوات الله عليه) اجد الرّيح فى بطنى حتّى اظنّ انّها قد خرجت فقال ليس عليك وضوء

(1). ودى. خ ل.