خونين باشد باكى نيست نماز كردن در آن جامه ما دام كه مقدار يك درهم وافى نباشد و درهم وافى آنست كه وزن آن يك درهم و ثلث درهم باشد و هر چه كمتر از درهم وافى است نجس است.
و گاه هست كه واجب است آن را شستن مثل طهارت از جهت دخول مساجد سيما مسجدين و مشاهد رسول خدا و ائمه هدى (صلوات الله عليهم) على المشهور اما نماز مىتوان كرد در آن جامه و محتمل است كه مراد از وجوب غسل همين نجاست فقط باشد از جهت رفع توهم طهارت آن و اين معنى بحسب معنى اظهر است اگر چه معنى اول بحسب لفظ اظهر است.
و بر اين مضمون احاديث صحيحه و كالصحيحه از حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) وارد شده است مگر لفظ وافى كه در اخبارى كه بما رسيده است نيست، و ليكن چون صدوق ذكر كرده است البته حديثى ديده است و اكثر چنين گفتهاند يا بغلّى يا بغلى ذكر كردهاند كه آن هشت دانگى بوده است، و درهمى ديگر چهار دانگى بوده است و در زمان حضرت امام جعفر صادق (صلوات الله عليه) شش دانگى كردند.
و بعضى آن را گفتهاند كه مقدار بند ابهام بوده است و بعضى بند سبابه و بعضى گودى كه در كف دست است. و چون در احاديث نيست اولى آن است كه مقدار يك شاهى نباشد و اگر مطلقا نباشد بهتر است، و اگر چيزى آلوده به خون باشد مثل آب بينى جمعى گفتهاند كه معفو نيست و ظاهرا مقدار كم از درهم آن عفو باشد.
(و ان كان الدّم دون حمّصة فلا باس بان لا يغسل الّا ان يكون دم الحيض فانّه يجب غسل الثّوب منه و من البول و المنىّ قليلا كان او كثيرا و تعاد منه الصّلاة علم به او لم يعلم)(1)
و اگر خون كمتر از نخود باشد باكى نيست كه آن را نشويند مگر آن كه خون حيض باشد كه واجب است كه آن را